Konferencja zorganizowana została tradycyjnie, wspólnie – przez Wydział Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii Politechniki Wrocławskiej i KGHM CUPRUM sp. z o.o. – CBR, we współpracy z Instytutem Historii Nauki PAN, Komitetem Historii Nauki i Techniki PAN oraz Fundacją Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce.

Finansowego wsparcia udzieliła Fundacja Polska Miedź, zaś honorowym patronatem objęli obrady konferencji prof. dr hab. Mariusz Orion Jędrysek Sekretarz Stanu – Główny Geolog Kraju Pełnomocnik Rządu do Spraw Polityki Surowcowej Państwa i dr inż. Adam Mirek Prezes Wyższego Urzędu Górniczego. W Konferencji udział wzięło około 80 uczestników i wielu zaproszonych Gości. Należy podkreślić, że w ramach konferencji odbyło się Wyjazdowe posiedzenie Zespołu ds. regulacji prawnych dla podziemnych tras turystycznych, działającego w ramach prac Rady Górniczej – Organu Doradczego Ministra Środowiska.

Wygłoszone w ramach spotkania referaty, zgrupowane zostały w czterech sesjach plenarnych, poświęconych wybranym obszarom tematycznym. Sesja pierwsza pn.: „ROPA NAFTOWA – poszukiwanie, wydobycie, zabytki”, obejmowała osiem niezwykle interesujących prezentacji. Pośród których znalazły się m.in.: wystąpienie Pani Dyrektor Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego w Bóbrce pt.: „Dziedzictwo industrialne – pełnoprawne dziedzictwo kulturowe? Zarys problematyki w kontekście 165 lat kopalni w Bóbrce”, czy referat Państwa Krystyny i Stanisława Wołkowiczów z Państwowego Instytutu Geologicznego „O potrzebie promocji wkładu i znaczenia Polski i Polaków w rozwój górnictwa naftowego na świecie” oraz „Wkład PIG w rozpoznanie złóż ropy naftowej w Karpatach w okresie 1919-1939 r. w 100-lecie powstania Państwowego Instytutu Geologicznego”. Wystąpienia te jednoznacznie wskazały na niedostateczne rozpowszechnienie – szczególnie poza naszymi granicami, informacji na temat wkładu Polaków, w tym przede wszystkim Ignacego Łukasiewicza, w powstanie i rozwój światowego przemysłu naftowego – co wobec podejmowanych obecnie, intensywnych starań o kształtowanie właściwego wizerunku i pozycji Polski w Europie i Świecie, wydaje się ze wszech miar wskazane.

Oczywiście, poza tego rodzaju problematyką, pozostałe sesje plenarne dotyczyły szeregu innych zagadnień związanych z dziedzictwem i historią górnictwa oraz możliwościami ich wykorzystania. Kolejno odbyły się: sesja II – poświęcona ruchowi turystycznemu w obiektach pogórniczych (koncepcje, wykorzystanie, bezpieczeństwo), sesja III – poświęcona dziedzictwu górniczemu (rozpoznanie, dokumentacja, wykorzystanie) oraz sesja IV – poświęcona historii górnictwa.

Podczas drugiej sesji naukowej, pn.: RUCH TURYSTYCZNY wygłoszony został m.in. referat Pani dr inż. Malwiny Kobylańskiej (KGHM CUPRUM sp. z o.o. CBR) i Krzysztofa Krzyżanowskiego pn.: „Badanie i udostępnianie obiektów podziemnych – teoria a praktyka”. W ramach trzeciej sesji naukowej dr hab. inż. Maciej Madziarz (KGHM CUPRUM sp. z o.o. CBR) przedstawił prowadzone aktualnie przez Spółkę działania dotyczące szczegółowego rozpoznania, udokumentowania oraz udostępnienia do celów turystycznych – na zlecenie Lasów Państwowych Nadleśnictwa Świdnica, niezwykle interesującego i doskonale zachowanego zespołu historycznych wyrobisk górniczych z okresu XVI (XIII ?) – XIX w., w Bystrzycy Górnej, w okolicach Świdnicy, stanowiącego prawdopodobnie jeden z najcenniejszych zabytków historycznej eksploatacji górniczej na obszarze Dolnego Śląska. Łącznie, w czterech sesjach plenarnych wygłoszone zostały 24 referaty i odbyły się trzy sesje terenowe.

Podczas sesji terenowych, które stały się charakterystycznym elementem Konferencji, prezentowane są wybrane rejony dawnych robót górniczych na terenie Polski i zachowane tam relikty historycznego górnictwa oraz elementy jego tła geologicznego, jak również inne, specyficzne dla danego regionu zagadnienia. Tym razem terenowe sesje naukowe, umożliwiły zarówno zapoznanie się z materialnym dziedzictwem dawnej eksploatacji złóż ropy naftowej w najstarszym na Świecie miejscu jej eksploatacji i przeróbki, jak również poznanie nowoczesnego Magazynu Gazu w Strachocinie, czy też interesującej ekspozycji Muzeum Historycznego w Sanoku oraz Centrum Dziedzictwa Szkła w Krośnie.

Należy podkreślić, że odbywająca się cyklicznie począwszy od 2004 r. Konferencja „Dziedzictwo i historia górnictwa oraz wykorzystanie pozostałości dawnych robót górniczych” to od kilkunastu już lat liczące się forum wymiany wiedzy i doświadczeń w dziedzinie ochrony dziedzictwa wielowiekowej historii eksploatacji górniczej na ziemiach polskich, krzewienia wiedzy dotyczącej szczytnych tradycji zawodu górniczego oraz niebagatelnej roli górnictwa w rozwoju naszej cywilizacji – w tym szczególnie techniki, nauki i kultury. Uczestnikami cyklu spotkań są zarówno przedstawiciele szeregu dziedzin i dyscyplin naukowych, jak przemysłu wydobywczego, nadzoru górniczego oraz, co szczególnie warte podkreślenia – osób niezwiązanych zawodowo z górnictwem, lecz zafascynowanych jego historią i szeroko pojętym dziedzictwem. Obecnie, jak przed wiekami, rozwój gospodarczy i kulturowy społeczeństw związany jest nierozłącznie z umiejętnościami poszukiwania, wydobywania i wykorzystania surowców naturalnych, zaś Polska od wieków należy do krajów o wyraźnym rodowodzie górniczym.